Heimwee naar Kampen

gedichtje

Heimwee naar Kampen

 Ik zit langs de kant van de rivier
 het is de IJssel
 Ik woon ver van hier
 en mijn benen ontspannen op het plaveisel
 
 
 Daarnet bij de bruine vloot
 Bij de stadsbrug
 Voelde ik me groot
 en verlangde ik weer terug  
 
 
 Terug naar mijn stad
 Naar een veilige plek
 maar er kwam liefde op mijn pad  
 maar niks dan heimwee, en ik werd langzaam gek
 
 
 Kampen is zo mooi zo puur zo rein
 van de oude torens,  
 en plots ben ik weer klein
 een jan en alleman “ tot horens”  
 
 
 het meeste geniet ik van de binnenstad
 alles is er oud
 het was de mooiste woning die ik daar ooit had
 mijn wangen worden langzaam zout
 
 
 het is de heimwee naar de stad
 het kleine kampen
 wat ik ooit liefhad  
 daar waren geen rampen
 
 
 Ik zit hier aan de kade  
 me aan de stad te tonen
 mag jij raden
 waar ik later wil wonen
 
 
Anna Boleyn

Kampen, Overijssel

Stadspark Kampen 2021




 
 
 

 
 
 
 
 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *